Leven in concentrische cirkels die op afroep uitdijen dan wel inkrimpen. We stampen er in met onze regenlaarzen, we fietsen er om heen om de sokken droog te houden. Hoe het moet: de armen strekken, in, uit, en lang, met de voeten als een krukje – zo zei de zwemlerares die mijn moeder was dat… Lees verder Het hoeft niet kapot